all works  |   video   |   news   |  exhibitions  |  about  |  contact  | ︎ | ︎

Mark

about







susan reijnders 1968 (eersel), the netherlands 
watercolor and ink on mulberrypaper





education



1986-1990  Academy of arts St. Joost,
Academy West-Brabant, Breda, Holland
1990-1992 Academy of arts ’s-Hertogenbosch,
Academy ’s-Hertogenbosch, Holland
Bachelor of Arts (BA): 30-06-1992.

Courses in Chinese Inkpainting 
1996-2003 De Muzerije, ’s-Hertogenbosch, Holland. 
Course in Ink Painting:  Zhou Jun (1955, Shanghai)
has been my teacher for six years.
(Zhou Jun: BA, Shanghai Normal University/
MA, Central Academy of Fine Arts, Beijing)
.
2009 European Ink Painting Institute;
founded by Zhou Jun, France
Painting course in Zhou Jun’s chateaux in Machiel,
in the north of France.

Courses in old painting techniques
2004-2009 Arts & Crafts Academy
(Opleiding Oude Schildertechnieken), The Netherlands.
I learned to make my own paints by grinding pigments and mixing them with all kinds of binders to create paints like egg-tempera, oilpaints, encaustics, punic wax and various waterpaints. Teacher: L. Stofferis (1961MA).
2006/2007: Course in art filosofy by L. Stofferis. 




︎

Uit de brochure Beeches and Beyond, geschreven door Rick Vercauteren, kunsthistoricus en publicist, Venlo NL:

Gedurende de afgelopen vijf jaren heeft de immer reislustige kunstenares Susan Reijnders (Eersel, 1968) zowel in binnen- als buitenland met inkt en water op papier telkens weer andere thematische clusters met kunstwerken vervaardigd: Zoutvelden (2016), Mangroves (2017-2018), Oesters (2018) Lavendel (2019), Tidal Pools (2019), Beuken (2019-2021) en Wolken (2021).

Susan Reijnders maakt zich een motief, onderwerp of thema in de regel langzaam eigen maar weet al scheppend mettertijd in positief opzicht op een hoger niveau te komen. Ze zegt daarover: ‘‘Ik moet al schilderend en tekenend naar een onderwerp toegroeien. Soms las ik ook bewust intervallen in en laat ik een motief opzettelijk rusten. Maar na enige tijd neem ik een prikkelend onderwerp gemotiveerd weer op, zeker als ik besef dat ik in artistieke zin nog meer uit een rijk thema zoals de beukenbomen kan halen. Er komt tijdens het maken altijd een onverwacht moment waarop ik het mezelf repetitief aangeleerde durf los te laten en spontaan kan omgaan met datgene wat ik zelf wil uitbeelden. Dat leidt dan vanzelf tot sterker geabstraheerde beelden zoals bijvoorbeeld die grote, autonome beukenbasten.’’ 





Foto Marc Bolsius
NL I 2021 I Susan Reijnders (boven) krijgt hulp van Geerke van der Meer bij het fotograferen van haar werk.


Foto Marc Bolsius
NL I 2021 I Susan Reijnders (rechts) krijgt hulp van Geerke van der Meer bij het fotograferen van haar werk.


Susan Reijnders (Eersel, 1968)
Inhoudelijke artistieke uitgangspunten:


Door mijn gerichtheid op het bestaande -ik reageer op een reële gebeurtenis of situatie in mijn omgeving die mij treft- en op de alledaagse werkelijkheid, is een schilderij van mij de visuele vertaling van een gevoel. Ik beleef een soort van intuïtieve communicatie met de natuur omdat ik mij er open voor stel. Ik word door de wereld om mij heen getroffen en geef daar uitdrukking aan door de in mij gewekte gevoelens op te tekenen en via mijn penseel visueel zichtbaar te maken voor anderen. Ik schenk aandacht aan de penseelstreek, aan de schoonheid van iedere lijn. Mijn werkmethode heeft iets weg van meditatie en vraagt een grote mate van concentratie. Mijn ontvankelijkheid voor de schoonheid die ik beleef in de wereld om mij heen beschouw ik als de essentie van mijn bestaan. Ik word gedreven door mijn liefde voor de schoonheid die ik vind in de natuur en het geluksgevoel dat ik hierdoor ervaar. Ik wordt even sterk gedreven door mijn intense behoefte om deze gevoelens van schoonheid en geluk te delen met mijn publiek door een herinnering te creëren aan het moment/het beeld/een gevoel/mijn beleving. Dat doe ik door de kracht van het beeld de juiste gevoelslading mee te geven van precies die momentopname waardoor ik getroffen werd, en waardoor het mij geraakt heeft. Het zijn gevoelens van universele aard en daardoor intuïtief te herkennen door mijn publiek.

Wanneer ik eenmaal gegrepen ben, ga ik vervolgens een diepere relatie aan met mijn onderwerp. Ik bestudeer het, ik fotografeer het, ik teken het na, ik onderzoek het op verschillende momenten van de dag en in verschillende jaargetijden. Ik ga er helemaal in op én ik bijt me er in vast. Vaak ben ik één tot vier jaar met een onderwerp bezig. Ik bekijk mijn onderwerp van alle kanten. Ik loop er rondom heen zodat ik alles gezien, ervaren en beleefd heb met al mijn zintuigen. Ook lees ik er over en kijk ik naar films. Eigenlijk vlieg ik heel breed in. Ik verzamel poëzie over mijn onderwerp, ik luister naar muziek. Uiteindelijk wordt de band met mijn onderwerp steeds hechter en teken ik niet alleen na wat ik zie, maar verbeeld ik juist wat ik heb gevoeld en wat ik ervaren en beleefd heb. Soms is dat een gevoel van herkenning van wat er op dat moment in mij leefde. Ik voel dan dat er raakvlakken zijn tussen mijn onderwerp en mijn eigen ontwikkeling als mens. Vaak is het zo dat de natuur mij iets kan vertellen. Bijvoorbeeld wanneer ik naar een beukenboom kijk, naar hoe goed deze geaard is en naar hoe deze boom in zijn kracht staat doordat deze in mijn beleving contact maakt met zowel de hemel als met de aarde.

Door het doorgronden van de natuur der dingen, kom ik dichter bij het leven zelf en raak ik het leven aan. Ik beleef het leven intenser door deze verdieping. Er is voor mij geen grotere bron van inspiratie dan de ongeremde groei in de natuur en haar altijd betoverende schoonheid: de uitlopende takken van de bomen, de wijnstok die enorme levensdrang uitstraalt, de krachtige vaste stam van de botanische plant, de oesters die in de zee drijven.  Ik word dus enorm gefascineerd en uitgedaagd door objecten in de natuur. Daarin neem ik elementen waar die voor mij de essentie van de natuur en, daarvan afgeleid, het leven voorstellen.

Ik ervaar door mijn wijze van werken veel respect voor de natuur en besef tevens hoe eenvoudig geluk kan zijn. Je hoeft maar naar buiten te lopen.

Hoe komen deze inhoudelijke artistieke uitganspunten in mijn werk en in mijn beroepspraktijk tot uitdrukking?
Het focussen op onderwerpen is steeds opnieuw een ontdekkingsreis. Bij bestudering van een wijnrank in een wijngaard, zie ik aan de voet van de plant een dikke oude kronkelige stronk die contrasteert met de dynamiek van zijn jonge scheuten. Ik zie welke krachten er vrijkomen en hoe de continuïteit van het leven gewaarborgd wordt. Dat vormt een prachtige metafoor met het totale leven! Ik ontleen daar persoonlijk levenslust aan. Dankzij de contrastwerking van rijk uitvloeiende inkt en vrijwel droge penseelstreken kan ik uitdrukking geven aan de contrasten tussen leven en dood, vitaliteit en ouderdom, opbloei en verdorring, volheid en verschraling, etc.

De techniek van inktschilderen op rijstpapier leent zich dan ook heel goed voor wat ik artistiek nastreef. Met het ‘zwart’ van de inkt, die rijk is door de vele nuanceverschillen in grijstonen, kan ik mij goed uitdrukken. Het papier heeft een grote absorberende werking, het direct wegvloeien van de inkt bij ook maar de geringste aanraking met het papier fascineert mij. Het onomkeerbare – elke aangebrachte streek is definitief en kan niet worden gecorrigeerd- vormt daarbij een bijzondere artistieke uitdaging. Deze spanning is voor mij van heel wezenlijk belang. De spontaniteit die deze techniek vereist past heel goed bij mijn persoon. Het gaat er bij mij om dat ik bij dat deel van mijzelf kan komen, waarbij het denken niet overheerst, maar waarbij mijn gevoel de leiding neemt en waarbij ik volledig vertrouw op mijn intuïtie.

Uitdaging techniek

Ik oefen de traditionele kalligrafie regelmatig omdat de kracht van de oosterse penseelstreek daaruit voort komt en ik mijn hand en mijn oog daarmee train. Mijn begrip van de inktschilderkunst is zich stilaan aan het ontwikkelen: eerst focuste ik mij op de expressie van de lijn en op de zwart-witbalans in een werk, nu heb ik daarnaast steeds meer aandacht voor de delicate nuances in de grijstonen van zwarte inkt. Ik gebruik verschillende technieken om de impact van water en inkt op het dunne rijstpapier te beïnvloeden om daarmee mijn expressieniveau te vergroten. Hoe meer kleur- en grijsschakeringen hoe meer mogelijkheden ik heb om me uit te drukken. Mijn streven om mezelf te blijven ontwikkelen in deze techniek is tevens een poging om de reikwijdte van hedendaagse inktschilderingen (ink-art) en van de gewassen inkttekeningen te verbreden.
Bij de techniek van het traditionele inktschilderen bestaat het ietwat beperkte kleurenscala uit aarde- en mineraaltinten (watervaste aquarelverf) en zwart (Chinese inkt). Om het scala aan mogelijkheden nog te verbreden gebruik ik, als daar reden voor is, voor sommige werken caseïneverf die ik zelf maak; deze verf op basis van kaasstof hecht zich prachtig op rijstpapier en daarmee heb ik zoveel kleuren tot mijn beschikking als er pigmenten zijn. In een kleurrijker werk kan ik soms mijn gevoel sterker tot uitdrukking brengen.



contact